در اتنظار مدال
ما همچنان در انتظار مدال هستیم .
ناراحتم چون هنوز نام کشورم جزء مدال آوران نیامده.
ناراحتم چون هنوز پرچم کشورم برافروخته نشده.
ناراحتم چون هنوز سرود ملی کشورم در دهکده خوانده نشده.
ناراحتم چون نماینده های کشورم بازنده از میدان مسابقه خارج می شوند.
ناراحتم چون نمی توانم به خاطر پیروزی شادی کنم فریاد بزنم افتخار کنم.
چه اشکالی داره ما از این کشورهایی که موفقند الگو برداری کنیم تا به جای پسرفت ,پیشرفت کنیم چون ورزش دیگر یک سرگرمی نیست بلکه به یک صنعت تبدیل شده.
